Καλύτερος χθες ο Λεβαδειακός και δίκαια πέρασε στην επόμενη φάση του Κυπέλλου. Απέναντι του βρήκε έναν άνευρο Αστέρα Τρίπολης, που έδειχνε με τον τρόπο παιχνιδιού ότι ήταν σίγουρος πως «θα μιλήσει η κλάση» των παικτών και εύκολα ή δύσκολα θα πάρει την πρόκριση.. Π@πάρια !!!
Από το πρώτο λεπτό μέχρι και τη λήξη φαινόταν ότι η ομάδα που έπαιζε στη Super League ήταν ο Λεβαδειακός! Πρώτος σε όλες τις μονομαχίες, πάθος και τσαμπουκά σε όλες τις διεκδικήσεις, δημιουργία φάσεων, από τους γηπεδούχους που ακόμα δεν έχουν δώσει επίσημα παιχνίδια για το πρωτάθλημα της Super League 2.
Οι Αρκάδες παρουσιάστηκαν κουρασμένοι, απαθείς, χωρίς σχέδιο και τα βασικά φαίνονταν πολύπλοκα.. Οκ, μπορεί το παιχνίδι να μην σου βγει, μπορεί να έχεις σε κακή μέρα το σύνολο της ομάδα σου, αλλά η διάθεση για τη νίκη και το πάθος δίνουν εύκολα την πρόκριση σε τέτοια παιχνίδια.
Τίποτα από αυτά δεν είδαμε χθες στη Λιβαδειά. Αν περιμένεις σαν ομάδα να μπει ο Ιγκλέσιας για στρώσει τα πράγματα, δυστυχώς δεν πάμε πουθενά.
*Αυτό το ανέκδοτο με τον Ντρούπι Γκόμεζ, πρέπει να σταματήσει, ο άνθρωπος ΔΕΝ κάνει. Ο Αργεντίνος είναι σαν να παίζει σε φιλικό παλαίμαχων, αργός, ακοντρολάριστος, μια ταλαιπωρία και μισή..
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΤΡΟΥΠΙ!!! ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ. ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΓΚΑ.